Gazeta Podatkowa nr 32 (1073) z dnia 22.04.2014

Podatek od nieruchomości za poddasze użytkowe

Poddasze użytkowe, które w danym momencie nie nadaje się do zamieszkania przez ludzi, a może być użytkowane w inny sposób, np. pełnić rolę składu czy magazynu, podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Z opodatkowania nie zwalnia fakt, że poddasze to jest nieocieplone czy nie ma przyłączy i mediów, bowiem brak wykończenia nie przesądza automatycznie o braku walorów użytkowych danego pomieszczenia.

O CO PYTAŁ PODATNIK?

Spółka z o.o. w 2012 r. zakupiła kilka lokali oraz poddasze w jednej z kamienic. Każdy z lokali oraz poddasze mają założone odrębne księgi wieczyste. Poddasze od momentu zakupu nie zostało wykończone, tzn. nie posiada żadnych ścian działowych, podłogę stanowi polepa, na której częściowo rozłożona jest wełna izolacyjna, będąca izolacją lokalu znajdującego się poniżej, zaś sufit stanowi nieocieplony dach budynku. Ponadto pomieszczenie to jest nieocieplone i nie są tam doprowadzone żadne przyłącza.

Wnioskodawca zwrócił się z zapytaniem, czy w opisywanym przypadku poddasze to należy traktować jako powierzchnię użytkową budynku i czy trzeba odprowadzać za nie podatek od nieruchomości.

W opinii spółki owe poddasze nie stanowi powierzchni użytkowej budynku i tym samym nie powinno być objęte podatkiem od nieruchomości. Spółka zaznaczyła, że poddasze to zostało zakupione wyłącznie po to, aby po przeprowadzeniu niezbędnych prac budowlanych wykonać w nim mieszkania. W tym celu zostały uzyskane warunki zabudowy oraz trwają prace nad przygotowaniem projektu budowlanego i uzyskaniem pozwolenia na budowę.

Podstawę opodatkowania podatkiem od nieruchomości stanowi powierzchnia użytkowa budynku bądź jego części. Powierzchnia użytkowa budynku lub jego części, zgodnie z definicją ustawową zawartą w słowniczku ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, to powierzchnia mierzona po wewnętrznej długości ścian na wszystkich kondygnacjach, z wyjątkiem powierzchni klatek schodowych oraz szybów dźwigowych. Za kondygnację uważa się również garaże podziemne, piwnice, sutereny i poddasza użytkowe.

Spółka wskazała, że w obecnym stanie technicznym poddasze nie nadaje się do użytku zgodnie z jego przeznaczeniem, a zatem nie nosi znamion poddasza użytkowego. Na potwierdzenie swojego stanowiska przywołała wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 26 kwietnia 2012 r., sygn. akt I SA/Rz 158/12, zgodnie z którym powierzchnia poddasza podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, o ile spełnia ona kryterium użytkowości. Zdaniem spółki poddasze to nie spełnia tego kryterium.

ZDANIEM PREZYDENTA MIASTA:

Prezydent Miasta Krakowa uznał, iż stanowisko zaprezentowane przez spółkę nie jest prawidłowe. Wskazał on, że ani ustawa o podatkach i opłatach lokalnych, ani Prawo budowlane nie zawierają definicji pojęcia kondygnacji i poddasza użytkowego.

Prezydent zaznaczył, że w przedmiotowej sprawie kwestią sporną nie jest sam fakt traktowania poddasza jako kondygnacji, ale to, czy poddasze można zaliczyć do tzw. poddasza użytkowego podlegającego opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, jako takie traktować należy poddasze z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi, jednak może ono też pełnić inną funkcję. Tym samym stwierdzić należy, że poddasze, o którym mowa, przeznaczone jest do jakiegoś użytku. W opinii Prezydenta brak jest wątpliwości co do tego, że przedmiotowe poddasze przeznaczone jest do jakiegoś użytku. Nie do obrony jest bowiem teza, że to tylko element konstrukcyjny budynku. Obecnie można je np. użytkować chociażby jako magazyn. Tym samym podlega ono opodatkowaniu na takich samych zasadach jak inne pomieszczenia.

(interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego Prezydenta Miasta Krakowa z dnia 9 grudnia 2013 r., nr PD-01.3120.8.19.2013.GK)