A A A

Biuletyn Informacyjny dla Służb Ekonomiczno - Finansowych nr 11 (910) z dnia 10.04.2016

Udzielanie pracownikom pożyczek poza podatkiem bankowym - interpretacja ogólna Ministra Finansów

Przedsiębiorca udzielający pożyczki własnym pracownikom (np. ze środków ZFŚS) nie może być uznany za instytucję pożyczkową. Udzielanie ww. pożyczek nie jest więc objęte tzw. podatkiem bankowym.

(interpretacja ogólna Ministra Finansów z 3 marca 2016 r., nr PK1.8201.1.2016)

Podatnikami tzw. podatku bankowego są m.in. instytucje pożyczkowe w rozumieniu art. 5 pkt 2a ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. z 2014 r. poz. 1497 ze zm.). Wynika to z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 15 stycznia 2016 r. o podatku od niektórych instytucji finansowych (Dz. U. poz. 68). Pojawiły się jednak wątpliwości, czy podatnikami podatku bankowego są także pracodawcy niebędący instytucjami pożyczkowymi, którzy udzielają pożyczek pracownikom ze środków obrotowych lub środków z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości, Minister Finansów w interpretacji ogólnej (przytoczonej na wstępie) wyjaśnił przede wszystkim, że intencją ustawodawcy nie było objęcie opodatkowaniem przedsiębiorstw udzielających pożyczek własnym pracownikom.

Minister Finansów przytoczył także art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy o kredycie konsumenckim. Z tego przepisu wynika, że ww. ustawy nie stosuje się m.in. do umów o kredyt udzielany wyłącznie pracownikom zatrudnionym u danego pracodawcy w ramach działalności dodatkowej, w której pracownik nie jest zobowiązany do zapłaty oprocentowania lub jest zobowiązany do zapłaty rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania niższej od powszechnie stosowanych na rynku. Uwzględniając powyższe, Minister Finansów wyjaśnił:

"(...) z kręgu podatników (tzw. podatku bankowego - przyp. red.) wyłączono przedsiębiorstwa udzielające pożyczek pracownikom np. w ramach przepisów o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych (podkreśl. red.). Jednocześnie, istniejące w ustawie o kredycie konsumenckim odwołanie do definicji kredytodawcy w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (...) precyzuje, że za kredytodawcę uważa się przedsiębiorcę, który w zakresie swojej działalności gospodarczej lub zawodowej, udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi kredytu.

Podatnik udzielający pożyczki własnym pracownikom nie spełnia więc powyższych wymogów, dlatego nie może zostać uznany za instytucję pożyczkową, która będzie podlegała podatkowi od niektórych instytucji finansowych (podkreśl. red.). (...)"

W ww. interpretacji Minister Finansów wyjaśnił również, jak ustalać podstawę opodatkowania podatkiem bankowym oraz istnienie powiązań między podatnikami będącymi zakładami ubezpieczeń lub zakładami reasekuracji, albo podatnikami będącymi instytucjami pożyczkowymi.

Interpretacja ta została wydana w trybie art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa i jest wiążąca dla organów podatkowych podległych Ministrowi Finansów.